Przepona jest mięśniem oddzielającym płuca od jamy brzusznej. W trakcie wdechu obniża się robiąc miejsce dla wypełnianych powietrzem płuc, a w trakcie wydechu unosi się do góry i naciskając od dołu na płuca pomaga im się opróżnić.

Początkujący powinni zacząć od opanowania oddechu brzusznego (zob. „Jak najprościej wykonać oddech brzuszny”).

Dla osób zaawansowanych pierwszym krokiem jest zmiana starych przyzwyczajeń.

Podstawowa zasada to:

WDECH JEST „PASYWNY”

WYDECH JEST „AKTYWNY”

WYDECH

Wydech kojarzy się z rozluźnieniem, uspokojeniem, wyciszeniem.

Podstawowym jednak błędem w trakcie wydechu jest kierowanie uwagi w dół i puszczanie brzucha luźno.
Ma być rozluźnienie i swoboda w wydechu, jednak prowadząc uwagę w dół i nie angażując mięśni brzucha i dna miednicy, przepona nie będzie wystarczająco naciskać na płuca. Chcąc wykonać pełny wydech zgodnie z przeponą, powinno się zrobić go aktywnie angażując mięśnie głębokie.

Mięśnie brzucha i dna miednicy wspomagają oddychanie, więc wydech zaczynasz od przeniesienia uwagi do dna miednicy. Unosisz dno miednicy (jeśli nie bardzo wiesz jak je aktywować przeczytaj wpis o mula bandha tam znajdziesz pomocne wskazówki) następnie prowadź uwagę od dołu brzucha. Brzuch cofa się w stronę kręgosłupa i unosisz go w górę w stronę klatki piersiowej. W ten sposób ułatwisz nacisk przepony od dołu na płuca. To jak wyciskanie powietrza na zasadzie tłoka, który przesuwa się od dołu (od dna miednicy, dołu brzucha) w górę.

WDECH

Wdech kojarzy się z aktywnością, napięciem. I właśnie takie skojarzenia mogą powodować wciąganie brzucha i zbędne napinanie klatki piersiowej podczas jego wykonywania. Rozszerzając klatkę piersiową na siłę, spowodujesz jedynie napięcie mięśni międzyżebrowych, co w efekcie ograniczy jej otwarcie się.

Chcąc zrobić głęboki wdech, rozluźnij mięśnie górnej części brzucha, międzyżebrowe oraz grzbietu.

Chcąc zrobić wdech nie prowadź uwagi jedynie do przedniej części klatki piersiowej, wbrew pozorom, będzie to powodowało ograniczenie wdechu. Dlatego robiąc wdech najpierw prowadź uwagę do górnej części brzucha tuż pod mostkiem. Rozluźniasz go tak, jak w trakcie oddechu brzusznego (na początku możesz rozluźniać cały brzuch, potem tylko górną część brzucha a dół brzucha pozostawiasz lekko napięty a dno miednicy utrzymujesz subtelnie uniesione), brzuch uwypukli się, będzie jak nadmuchiwany balon, ale nie wypychaj go(!). Pozwól, aby pojawiło się uczucie rozluźnienia w klatce piersiowej. Następnie prowadź uwagę do środkowej i górnej części pleców, z intencją rozluźnienia mięśni grzbietu oraz między żebrami i kontynuując wdech pozwalasz, aby pojawiło się uczucie swobodnego rozszerzania się pleców, klatki piersiowej na boki w miarę nabierania powietrza do płuc. Nie staraj się rozszerzać klatki piersiowej czy uwypuklać pleców, to spowoduje napięcie.
W trakcie wdechu masz czuć swobodne napełnianie się płuc, bez odczucia napięcia w klatce piersiowej, w plecach czy barkach. Wykonując wdech w ten sposób poczujesz, że to pojemność płuc ogranicza twój wdech, a nie brak miejsca w klatce piersiowej.

Oddychaj w sposób przeponowy na co dzień, robiąc wdech i wydech nosem. Nos stanowi swego rodzaju filtr i ogrzewa powietrze nim dotrze do płuc.
Oddech przeponowy umożliwia wykorzystanie większej pojemności płuc, dostarczając organizmowi większą ilość tlenu. Twój oddech stanie się głębszy i bardziej regularny.

Również wykorzystuj oddech przeponowy w praktyce asan lub wysiłku, wtedy możesz cały czas utrzymywać subtelnie uniesione dno miednicy i lekko napięty dół brzucha pod pępkiem. Oddech ujjayi również wykonuj używając przepony, wówczas nie będzie potrzeby mocnego zaciskania głośni, aby wydobyć dźwięk.

Oddech przeponowy jest bardzo energetyczny i pobudzający, dzięki czemu praktyka vinyasy staje się kopem energetycznym.